OGÓLNIE O PROBLEMATYCE GOŁĘBI

Występujące na naszych obiektach gołębie są w zasadzie gołębiami zdziczałymi, tzn. potomkami występujących obficie w Afryce Północnej gołębi skalnych. Zwyczaje gnieżdżenia są jednakowe, ponieważ budują one swe gniazda na strychach, wnękach, wieżach kościelnych, gzymsach i framugach murów. Poprzez brak naturalnych wrogów, np. ptaków drapieżnych, jak również kun i łasek, miejskie gołębie nie mają dzisiaj żadnych naturalnych ograniczeń.
Jeżeli weźnie się pod uwagę, że okres wylęgu wynosi ok. 20 dni, a w jednym roku możliwy jest siedmiokrotny wylęg pary gołębi, można zrozumieć ich rozrost, przede wszystkim, gdy uwzględni się okres życia, który dochodzi do 30 lat.

System montażu na gzymsy, kopuły, figury, balkony, obrzeża dachów	System montażu na gzymsy wież, rynny przeciwdeszczowe, pokrycia miedziane
System montażu na gzymsy, parapety okienne

Gołąb ma wybitne potrzeby życia w grupie, które daje się poznać po okrężnych lotach w gromadach.

Istota problematyki gołębi leży w tym, że wynikają z tego duże gospodarcze i zdrowotne szkody. Gołębie rozsiewają pośrednio lub bezpośrednio różnego rodzaju zarazki chorobowe, które powodować mogą methozę (pewien rodzaj choroby papuziej), zapalenie opon mózgowych, chorobę przewodu oddechowego, toksoplazmę, pseudogruźlicę, grypę bałkańską, salmonellę, bakterie koli i streptokoli (paciorkowca), jeśli wymienić tylko niektóre.

Będzie ona zrozumiana dopiero wtedy, kiedy dokładniej obejrzy się żerowanie w czasie wylęgu. Gołębie oddają swoje odchody nie tylko w gnieździe i wysiadują młode na już zdechłych młodych, lecz przechodzą w dużych koloniach do lęgu (w pomieszczeniach dachowych lub wieżach kościelnych), w ogóle bez budowania gniazd, na centymetrowych, kilkucentymetrowych, niekiedy nawet kilkumetrowych warstwach odchodów i martwych gołębi.

Jeśli zbada się te gołębie odchody lub gniazda, to znajduje się olbrzymie ilości muszych larw, srebrzyków, molików i pcheł, jak również różnego rodzaju robaków, które przez to pośrednio przyczyniają się do rozszerzania chorób i bakterii chorobotwórczych. Głównie w przypadku molików, które wysysają zarówno krew gołębi jak i ludzi, przez co mogą bezpośrednio wprowadzić zarazki do obiegu krwi. Nawet wyschnięte odchody należy traktować jako wysoce niebezpieczne, zwłaszcza w wypadku wdychania kurzu lub zetknięciu ze skórą.

Szkody gospodarcze spowodowane gołębimi odchodami, nie polegają jedynie na silnych zanieczyszczeniach fasad, parapetów, gzymsów itp., lecz przede wszystkim z powodu zawartych w gołębich odchodach kwasach i innych składnikach, które atakują bezpośrednio substancję budowlaną i mogą ją zniszczyć. W zimie w szczelinach i rysach utrzymuje się wilgoć, co jest niekorzystne dla konstrukcji budowlanej.

Dlatego problemu gołębi nie należy lekceważyć.